Laatste goedemorgen uit Canada!

Op het moment van schrijven ben ik net wakker en ben ik al aan mijn terugreis begonnen; ik ben gisteren al terug gevlogen vanuit Timmins naar Toronto en vandaag de grote vlucht terug naar ons kikkerlandje. Wat een gék idee toch wel zeg. En anderzijds kijk ik er ook wel enorm naar uit om iedereen weer te zien en weer lekker in mn eigen bed te kunnen gaan slapen.

Helaas was het me niet gelukt om de laatste week deze website bij te kunnen houden, waar ik al een beetje bang voor was; wat overigens niet betekent dat ik in die dagen stil heb gezeten hoor. Alleen zelfs de kans om echt toe te geven aan de inmiddels toch wel grote behoefte aan slaap was er niet echt, laat staan om m'n foto's op de computer te zetten of ervoor te gaan zitten om wat te schrijven op deze site. Maar; op papier heb ik wel dingetjes geschreven, en op m'n camera hopelijk wat mooie gebeurtenissen vastgelegd. En het belangrijkste; in m'n hoofd de gouden momenten opgeslagen. Ik denk dat ik de komende tijd dus nog wel ga schrijven, voor mezelf sowieso en misschien nog wel hier; met leuke, mooie, grappige situaties. Want Canada blijft voor mij een prachtig land, met een cultuur die interessant, opzichzelfstaand en voor mij persoonlijk hartverwarmend voelt. En ik vind het érg leuk om jullie over mn bevindingen te vertellen. Daarnaast is het fijn zo op die manier terug te kijken op m'n vakantie. :)

Dus de leuke dingen, en dat zijn er best een hoop! Een Canadees hockeytournooi gespeeld/toegekeken/aangemoedigd, vluchtige ontmoeting met wat mensen van Toronto Maple Leafs, beer is gevangen, bbq, wandelingen, bezoek aan politiebureau *gave rondleiding*, echte Olympische Fakkel mogen vasthouden, stroomstoringen/uitval, weersomslagen waar je u tegen zegt, veel buiten geweest maar vooral ook gewoon gezelligheid..alles kan daar in het ruwere noorden. Dat is gaaf te merken en te zien. Ook wel bijzonder soms want het is toch wel echt een groter verschil met onze cultuur en gewoon sowieso al met het stadsere stuk van Toronto. Dan verschil voelen en zien de mensen 'daar' ook met de mensen in het 'stedelijke' gebied van Toronto e.o. wat uiteindelijk voor hun ook een autorit is van ruim 8? uur.

De afgelopen week iin Timmins houd ik nog even voor jullie in het verschiet. Voor nu eerst op weg naar huis. Vanmiddag moet ik nog best even op het vliegveld wachten; wellicht lukt het me dan om een begin te maken; en anders; vanuit huis. Wat een gek idee dat het eerst volgende bed waar ik weer in zal slapen weer gewoon dat van mezelf zal zijn; en toen ik gisteren liep te denken over een leuke afsluiter voor deze site en dacht aan een 'wat ga ik missen van Canada en wat niet?' - komt nog overigens- is de humidity een grote topper in het dat ga ik zeker niet missen! En dan dachten wij NL een vochtig landje te zijn. Even als alle airconditioning die hier op -20 moet staan binnen naar het schijnt. Zo koel heb ik het zelfs aan de Middellandse Zee nog niet meegemaakt. Maar anderzijds door hun dikke 'winterhuid' zijn zij over het algemeen beide kanten op meer gewend? Dus ook in dat op zicht is het héérlijk om straks weer in m'n eigen bed te slapen.

Maar veel meer nog kijk ik uit naar het stuk dat onlosmakelijk verbonden is met mijn bed. Namelijk waar het staat, thuis. Alle mensen weer zien, een échte knuffel kunnen geven en vooral veel ook horen van wat hen bezig houd. Want zij zullen vast nog lang genoeg naar mijn verhalen moeten luisteren!

Tot 'straks' lieve allemaal!
liefs, Esther

Een prachtig nummer dat voor een beetje staat voor mijn 'Canada - gevoel'; - Feels like Home - Chantal Kreviazuk

Eerste dagen in Timmins

The real deal!

He lieve allemaal, gisteren toen ik in Timmins aankwam maakte ik al een begin aan een berichtje maar ik kreeg de kans niet meer het af te maken. Omdat het nu al laat is maar ik graag veel wil delen ga ik het toch maar gewoon plaatsen en het vervolgens afmaken met m'n update van vandaag!

Maandag 2 augustus 17.00 uur: Even een heel kort berichtje vanuit Timmins dit maal. Om te laten weten dat ik vanmorgen om 12.15 uur ben geland in Timmins. En waar ik in eerste instantie een beetje gek gevoel had om Toronto te verlaten ben ik nu alweer heel blij om hier te zijn. De vlucht ging goed; het was een klein vliegtuigje; met maar maximaal 50 passagiers; 1 stewardess.. En als je dan noordwaarts vliegt; alleen nog maar bomen, bomen en meren. Prachtig!

Timmins vanuit het vliegtuig
Maar dan ga je de échte natuur in. Weg uit de stad. En dat is toch ook wel prachtig.
Een maal op Timmins Airport aangekomen, dat welgeteld uit 1 gate bestaat; stond Tracy me al op te wachten. Het was super haar weer te zien. En ik moet eerlijk toegeven dat ik wel zenuwachtig was; zou het nog wel weer goed gaan; zou ik geen black-out krijgen met de taal? Maar het ging super! En het was heel fijn haar weer te zien. Ze had speciaal haar Shania-auto van the Centre mee, stoer om daar in te mogen zitten. We hebben de hele weg terug aan een stuk door gekletst en was fijn en leuk. Heel vertrouwd weer. En wat is dit dan écht het platteland van Canada. Vooral bomen, bijna geen auto's en mensen...rust.. tóf! Samen met Tracy eerst naar het Shania Twain Centre gegaan. En nog een hoop dingen gedaan maar ik kan dat helaas hier niet delen ook ivm hun privacy. Wel een hele overwinning en uitdaging voor mij was; en mama gaat me echt uitlachen hierom, is dat ze zei; okee wat zullen we als 'welkoms lunch' voor je doen? Wat vind je ervan om samen Sushi te gaan eten?! En nou ja; ik lust álles maar ik heb nog nooit Sushi gegeten omdat ik altijd denk dat ik dit niet lust en ik geen vis eet al weet ik dat het ook vega bestaat. Maar..ja dan kom je hier wil je ook niet lastig zijn en Tracy zag m'n gezicht en zij lachen; ik ga je uitdagen; 'You're in Northern Ontario now; you SHOULD try Sushi and you'll love it!' (Inderdaaddé combinatie; Canada en sushi..;))Dus ik dacht; jaaa ik ga het ook gewoon doen. Dus daar ging ik, haha. En het was echt héél erg lekker, en we hebben flink gelachen want we hebben er beide een bende van gemaakt met eten; maar het was super leuk en veel bijgepraat. Een warm welkom. Daarna samen gezeten in de achtertuin van het Shania Centre, voor degene die het niet precies -meer- weten, Tracy is eigenlijk manager ook van het Shania museum, en toen kwam het VOLGENDE gave al;

Ik dacht even dat ze me voor de gek hield maar ze vertelde over de dag ervoor; er was toen een beer gevangen op het terrein; en toen kwam een andere medewerkster er aan; Tracy was mij oppikken op het vliegveld en op dat moment was er wéér een gesignaleerd; nu de moeder (de beer van de dag ervoor was gevangen en terug gebracht naar een veiliger gebied ook voor de beer). Dus de politie kwam een half uur aan om te 'helpen' zoeken; al deden ze niet veel meer dan kijken; wat wij ook wel konden; haha! Dus amper een paar uur hier; liep ik op het terrein/in de natuur beetje voorzichtig op zoek naar een BEER! :p haha! Dat is nog eens 'the real deal'. Al moesten we de rest van de dag wel voorzichtig zijn. Helaas hebben we hebben niet meer gezien.

In het Shania Centrum hangen en staan veel dingen van Shania, allemaal gedoneert door haar zelf aan het museum. Het is een officieel museum van haar waar mensen van de hele wereld komen en dagelijks veel bezocht wordt, maar voor mensen vanuit de plaats zelf een community plek is ook. Er staan van standaard 'platen' en awards die je zou verwachten uitgestald tot de meest bijzondere dingen gedoneerd door Shania tot haar trouwjurk als voorbeeld (Dat er toevalalig ook écht hangt).

De ontvangen platen muur, waarvan 2 uit NL! Slechts een kleine selectie. Het is erg mooi; al is het nu m'n 3e keer dat ik in Timmins ben dus in die zin niet echt 'nieuw' maar natuurlijk altijd erg leuk om te zien. En gewoon altijd leuk om te zijn! Tracy was nog druk voor de voorbereidingen van de Fan Conventie die donderdagavond start; dus ik was wat aan het praten met wat andere medewerkers op maandag; toen ze ineens vroeg of ik wilde helpen; ze had met het afhalen van een dure jurk van een award uitreiking van Shania (die ze ook had gedoneerd) per ongeluk de rits eraf getrokken, en tsja, of ik hem eraan wilde naaien want ze kreeg het niet meer voor elkaar. Haha, daar stond ik dan met zo'n dure designers jurk speciaal op maat gemaakt; hopend dat ding niet nog meer kapot te maken. Maar wel weer een hoop lol gehad met de mensen daar. Leuk om te mogen doen! Al hebben we allemaal onze handen moeten gebruiken om het nog weer beetje toonbaar te maken; en dat voor een dure jurk; je zou betere afwerking verwachten! ;) Erg leuke ervaringen! En dat allemaal amper na een paar uur terug te zijn.

'S Avonds kwamen Bianca en Marja ook aan in Timmins en heb ik later nog een wandeling gemaakt met Bianca; heerlijk toen de zon wat zakte want het is heet hier; ook rond de 30 graden en dat zo hoog het noorden in; niet iets wat ik had verwacht! Rivier dat langs de weg hier loopt. Alles zo lekker rustig terwijl dit eigenlijk in het drukke gedeelte is van de stad. Stel je dus maar voor hoe het is toen we echt de afgelegen stukken inreden, zonder weg haast..

Dinsdag 3 augustus: Vandaag hebben we lekker gewandeld door het dorp/stad en ook weer van alles gedaan in het Centre. Verder heeft Tracy me over weten te halen samen met Bianca om toch in de Gold Mine te gaan; ik durfde het niet; zoveel miles de grond in; de lucht in vind ik niet zo erg; maar de grond in vind ik echt eng. Anderzijds schijnt het echt heel indrukwekkend te zijn en heb ik al die andere keren nog niet gedaan gezien m'n angst; m'n familie weet nog wel van toen in Frankrijk toen ik klein was; dat zal ik nooit meer vergeten in die grotten! Maar Tracy vond het tijd om een andere angst te overwinnen; haha! En ze had het zo ook met haar dochter gedaan, dus we gingen via de achterkant zodat we ten alle tijden terug naar boven konden. En dat was fijn, en I did it!Klaar om onder de grond te gaan; nee grapje ik kon pas weer lachennaderhand dus deze moest ikeven maken afterwards ;)En ben er best wel trots op; heb niet de tour gedaan want dat is bijna 2 uur ver onder de grond door, maar ben er wel even geweest en een klein stukje gedaan, gewoon met ons drieen. En het is echt wel heel bijzonder. Dat goud; waar Timmins feitelijk door kan bestaan en een vestiging door is geworden; de grotten en de diepte; al vond ik het eng om verder weg te lopen van de 'weg' om hoog. Maar I did! En er is bewijs, haha. Ik in de Goudmijnen van Timmins, diep onder de grond.

Er is zoveel dat ik zou willen delen maar ik kan/het is niet slim om alles online te zetten in dit geval, maar zo blijft er ook nog veel om thuis te vertellen! :) En ik ben bang, zeker vanaf donderdag dat updaten bijna niet meer zal lukken als ik nu al zie hoe weinig tijd er is. Al is ook hier bijna overal wireless verbinding want me echt verbaasd zo in de middle of pretty much nowhere. Helaas nu maar een paar en niet zulke bijzondere foto's en ik ben vast ook de hélft vergeten te schrijven. Maar jullie weten nu in ieder geval; ik ben hier en heb het héél erg fijn en leuk en ben heel erg goed en ontzettend warm ontvangen.


Oh het is zo'n verschil met Toronto hier, maar ik moet zeggen; ik vind dit eigenlijk nog zoveel leuker! Dit is echt 'het leven in Canada'. Het bos in, de huizén waar ze wonen maar de kleine communities dat echte plaatsjes op zichzelf weer zijn. Ja.. bijzonder en veel. En tegelijkertijd is het gewoon vooral héél gezellig. Ik ga nu lekker slapen.

En voor ik het vergeet; ik wil echt benadrukken hoe geweldig leuk ik al jullie reacties vind, echt bedankt. Zo voelen jullie toch heel dichtbij!
Liefs, Esther

Laatste dag in Toronto

Op het moment van schrijven is het hier nog amper 7 uur in de ochtend op zondag. Een paar dagen geleden dacht ik even nog dat de tijd op dat moment wel even voorbij kroop en moest ik toch wel even slikken toen ik mama en Marieke via Skype sprak. Héél erg leuk, maar dan 'voel'je de afstand ook even echt tot je doordringen en de onmogelijkheid daarna nog even bij hen op de bank te kruipen. Maar de gedachte hen over 1,5 week zo ontzettend veel leuks te kunnen vertellen is dan ook alweer voldoende om mezelf gerust te stellen hoor! Maar even, hoch ookeel even..Wat ook wel wat versterkt werd door het feit dat m'n maatjes hier of alweer naar huis zijn of op een reis naar New-York.

Maar..tegelijkertijd gaat de tijd ineens wel heel hard! Want vandaag is m'n laatste dag in Toronto! Dat idee vind ik ook wel heel raar. Al 2 dagen loop ik te denken; 'Wat wil ik absoluut nog eens gezien hebben of heb ik nog niet gedaan?' Nu kreeg ik van m'n buurvrouw hier een gratis TTC-pas (railway systeem in Toronto) dus die ga ik inzetten vandaag in plaats van alles lopen; dan kan ik nog gauw wat favo plekjes een keer aandoen. Want het klinkt misschien gek, maar ik ga het hier wel missen.

Hoe ik hier amper 2 weken geleden als toerist trondliep met plattegrond, loop ik nu zelf ook zonder die schoolbag en map maar meestal ook met zo'n heerlijke mega cup of tea (want tsja het begrip thuis thee zetten kennen ze niet..en de thee is hier wél zo lekker en in verhouding véél en goedkoop!) en word IK zelfs soms om de weg gevraagd. En het leuke vind ik dan echt, dat mensenme serieus nemen, dat ik hen de weg naar de grotere wegen in ieder geval kan vertellen. Want eigenlijk he..zit Toronto helemaal niet zo moeilijk in elkaar met zo'n blok systeem. Maar een ander dingetje waar ik voor m'n eigen gevoel echt in ben gegroeid is de taal. En dat kan puur gevoelsmatig zijn. Want in het begin dúrfde ik heel vaak niet. Ik kan best wel Engels schrijven, lezen en verstaan maar praten vind ik nog eng. Bang om fouten te maken. Hier in het begin zei ik vrijwel overal meteen 'oh sorry ik kom niet van hier', om mezelf wat buiten spel te zetten. Maar dit ben ik wat gaan afleren. En eerst kreeg je natuutlijk vaak de vraag 'where are you from?'maar de laatste dagen, en dat kan ook gewoon puur toeval zijn, heb ik al een paar keer een gesprekje gehad waarbij dit niet gebeurde en pas later per toeval dit ter sprake kwam en men haast verbaasd was dat ik een toerist was. Het dus niet zo gauw door had. Dit voelt voor mezelf wel echt iets wat m'n vertrouwen doet groeien! Volgens mij kan ik ook alleen maar zeggen; de beste manier om een taal te leren; naar het land zelf gaan. Er tussen duiken en het liefst zonder mensen om je heen die jouw moedertaal spreken. Als ik zie hoe mijn woordenschat gegroeid is; misschien niet op schrijfgebied maar zeker wel op spreektaal. (gelukkig vind ik dat Canadeze accent geweldig!)

Maar terug naar het begin; nog maar 24 uur en dan zit ik in mijn Air Canada vliegtuig op weg naar Timmins, Northern Ontario. Want Toronto mag dan misschien voorbij zijn, het avontuur gaat nog door! En dit gaat vast weer heel gezellig worden. Vertrouwd denk ik..daar ik hen nu voor de 3e keer zie. En daar kijk ik ergens ook wel heel erg naar uit. Het programma is wel erg vol, met name vanaf donderdag. Dus ik weet niet of ik vanaf donderdag middag nog echt kan updaten. Ik hoop het wel want naast dat ik het leuk vind is het ook voor mezelf allerlei momenten nog eens 'meemaken'. Ik ga m'n best doen in ieder geval. Wellicht ga ik in het vliegtuig van Toronto - Timmins nog wat schrijven!

Nu nog een klein stukje over m'n laatste dagen hier. Al heb ik me erbij neer gelegd dat het me nu niet meer gaat lukken alles wat ik wilde delen te schrijven. Daarom maar later nog een 'terugblik'stukje! ik heb nog zoveel leuke/grappige/bijzondere/mooie anektdotes of foto's van de stad en zoveel mooie plekken en parken in de stad zelf die ik zou willen delen. Want voor nu eerst wat anders. Eergisteren had ik namelijk het concert van Keane (Engelse pop/rock band bekend van nr's als 'Everybody's Changing/ Bedshaped/nu; Stop for a Minute) in het Molson Canadian Amphitheatre.

Dit venue ligt iets buiten de stad bij het Exhibition place allemaal aan de boulevard. Wel heel mooi want het theater was dus half open en je keek uit op lake Ontario. View op Toronto vanaf het Molson theatre.
Op het kaartje, dat niet duur was, stond dat het om half 4 begon dus ik was er om 3 uur, waar ik al beetje van baalde want liever ben ik ruim op tijd! Maar ik vond het nog zo verdacht rustig...m'n buren overigens ook. Had wel hele mooie plaatsen ondanks dat ik kaarten pas zo laat had gekocht. Om half 4 begon het voorprogramma. Om half 5...het volgende voorprogramma! Er stond een security man dus we vroegen hem of hij wist hoe laat Keane zelf kwam, ja natuurlijk; Keane zelf speelt om 9:30 PM (!!!) Of terwijl 5 uur later! What to do..ik heb bij de balie gevraagd en mocht toen weer de zaal uit (want eten/drinken etc was daar schreeuwend duur) en in het hele Exhibition Place was gelukkig veel te zien. Dus toen ben ik maar met m'n eigen muziekje op en bij een goedkoper iets wat gaan eten en drinken en later in de zon aan het water gaan zitten met muziek op en gelukkig had ik een boek mee. Kijk eens wat een leuke advertentie ik overigens tegenkwam! Maar..voor die 45 euro krijg je dan zeker wel waar voor je geld! Ik wilde ervaren of concerten hier dus anders gingen dan in NL? In vergelijking met concerten waar ik was, wel! Om half 10 kwam Keane dan eindelijk en ze speelden een flinke setlist aan nummers en waren vocaal en instrumentaal heel sterk. Het was lang geleden alweer een concert; John Mayer in januari de laatste, en nu voelde ik weer even hoe goed me dit ook als weer doet altijd! Heb genoten al miste ik wel m'n concertmaatjes om me heen om dit gevoel mee te delen. Bijzonder was ook de locatie in de semi-buitenlucht. Heb nog wel veel filmpjes gemaakt maar uploaden op YouTube lukt me hier helaas niet!

Gisteren heb ik een rustdag gehouden...en was het ein-de-lijk tijd voor iets wat ik voor mezelf had bewaard tot het einde; ik mocht gaan shoppen in Eaton Centre; voor alle shop/kleding verslaafden onder ons...don't go there!! 240 winkels onder 1 mall allemaal in hartje Toronto en de winkels zijn zo huge! Maar het is gewoon al een ervaring op zich. Van de duurste merken (waar ook de grootste sterren worden gespot) tot ook winkels a la Zara/Abercrombie/Esprit/GAP/Aeropostale/Roots/H&M maar ook Mexx (Nederlands!). En heel veel leuke andere winkeltjes. Zo heb ik uren rondgehangen in de enorme winkel van Hallmark die ze hebben maar er is ook een ware Disney store en bij de Ipad winkel moet je in wachtrijen buiten staan tot iemand naar buiten gaat, dan mag er weer iemand in. Werkelijk waar absurd! Grappig ook; in 'Bench' stond ik wat sportkleding te kijken toen de verkoopster naar me toe kwamof ze wat mocht vragen. Waar ik m'n blouse had gekocht want ze vond hem zo mooi! Dus ik uitgelegd dat hij uit Europa kwam. Zij; ohnee; dat meen jee..hij is zo gaaf! Of ik even mee wilde lopen dat ze even het merk op kon schrijven etc want dan ging ze het via internet proberen, want ze was al lang op zoek naar zoiets. haha! eenmaal daar achter raakten we beetje aan de praat over verschil in kleding tussen Europa/N-A en was wel leuk, maar vooral zo bizar allemaal ook weer. Ik had dit blousje gewoon bij Forecast gekocht. Ze was helemaal dankbaar en ging het via internet proberen nu ;) Echt je maakt hier de grappigste dingen mee!

Ingang van Eaton Centre gisteren avond.

Voor nu verder even niet zoveel tijd meer om foto's toe te voegen, misschien vanavond nog! Het is een beetje mix van alles geworden. Gek te beseffen dat dit mogelijk m'n laatste schrijfsel vanuit Toronto is, voorlopig. Misschien op 9 augustus nog; dan overnacht ik nog weer 1 nacht en een volle dag in Toronto. al kom ik eigenlijk van het platteland, ik ben me deze afgelopen 2 weken best een beetje op m'n plek gaan voelen in deze stad. En vooral zo in dit hotel tegenover de universiteit en tussen de studenten die hier tijdelijk studeren...dan gaat het wel enorm kriebelen. Wie weet, ooit!

liefs nu nog vanuit Toronto, Esther

the Niagara Falls

Allereerst; Brent, Thom en Luuk; zou het niet leuk zijn als jullie met jullie vaders naar hier komen? Dan kunnen we samen de pretparken en achtbanen uitproberen en dan ga ik met Luuk ook nog wel alle leuke Snoopy figuurtjes ontdekken! Lijkt me héél erg gezellig!

Toen ik eerstgisteren avond m'n kaartje ging kopen voor Niagara Falls liep ik bij de balie van the Union Station tegen een een gezin aan; ze zochten de weg en ze vroegen of ik kon helpen. En wonder boven wonder lukte het me! Ze wilde ook morgen naar Niagara maar omdat er zoveel mogelijkheden waren hóe kwamen ze er niet uit. Verbaasd waren ze dat ik die dag alleen zou gaan. 'Why not spent the day with us honey?' Een beetje overrompeld maar anderzijds; het waren zulke hartelijke mensen en het leuk me ook wel super gezellig! Dus... die volgende ochtend sprak ik met hen af op het treinstation; hun oom en tante waren uit Hamilton waren er ook bij. Zij zelf komen uit Noord-Ierland. Stephany en Naomi en hun kleine zusje Linsey. Stephany, die 21 is kwam zelf net terug van een jaar studeren in Nieuw-Zeeland en we hebben samen met Naomi de hele treinreis zitten kletsen; het was echt zo gezellig. En ook hun ouders waren zo hartelijk. In Burlington misten we door ons gekakel de transfer naar Niagara. haha! Waardoor we 1,5(!) uur op de bus moesten wachten. Hun tante (blijkbaar in het bezit van iets meer geld) wilde daarom wel voor ons allen een taxi gaan bestellen. Maar gelukkig konden de Wilsons dat hen ook wel uit het hoofd zetten; en ik was ook wel opgelucht, want zoveel geld had ik ook niet, hihi. Wij genoten buiten wel van de zon! En ondertussen vond ik het zo bizar; en had het ook meerdere malen gevraagd of ze het niet vervelend vonden; nu waren ze bij familie; dan een vréémde in hun midden; maar nee; ze vonden het zó leuk en ze deden het zó graag!
Buiten raakte ik met hun vader aan de praat en hij wilde alles weten over Nederland. Hij kwam er vaak; vooral 'in the East part of Holland'. Nou dat is interessant; gezien niemand het kent. Ik noemde maar niet eens de plaats waar ik vandaan kom. Zelfs onder de Nederlands heb ik het opgegeven te vertellen waar Didam ligt. Arnhem misschien? Hij kende Arnhem want daar had hij overnacht! Dus dat was grappig om te horen. Hij was er vorige jaar nog omdat hij veel daar kwam voor z'n werk, hij kwam namelijk daar voor een company called 'Vink'. Ik vloog meteen op; huh? Zei hij dat nou goed? VINK? Dat zit in Didam! Yesss.. Didam! That's the name I was looking for! You Know it? En of ik het ken ;) Toen ik hem vertelde dat ik daar woon, in dat kleine plaatsje, dat meerdere familieleden van mij daar werkte. Was hij ook helemaal dolenthousiast. We bleven maar praten en ook hij kon niet meer op van verbazing. Sta je daar ergens in Canada, of all places. En nou ja. What a small world in the end!

Met Naomi & Stephany uit Noord Ierland bij the Niagara Falls

Eindelijk kwamen we, weliswaar 1,5 later dan gepland in Niagara aan. Niagara bestaat uit de the Falls, en een dorp/stadje dat heet; Niagara on the Lake. Het bijzondere aan the Niagara Falls is dat het op de Amerikaanse/Canadese grens ligt. De ene waterval (de kleinere) is de Amerikaanse. De rechtse, de grotere. Ook wel 'the Horseshoe' Fall, vanwege z'n vorm is de Canadese. Tsja.. de watervallen zijn gewoon echt.. adembenemend. Echt zoooo bijzonder. Ik kan er veel overschrijven maar eigenlijk moet je het gewoon ervaren. Ik heb ZO veel foto's dat ik er nu hier paar neerzet, de rest staat in het foto album hiernaast weer. En nog meer op m'n computer, haha

Amerikaanse kant van de Watervallen

The Horseshoe Fall (Canadese kant van de Watervallen)The Rainbow Bridge die the USA verbindt met Canada

Een groot deel van de dag ben ik samen met de Wilsons geweest, maar omdat zij daarna met hun oom en tante naar Hamilton door gingen en ik nog even naar Niagara on the Lake wilde heb ik aan het einde van de dag afscheid van hen genomen. Een hele bijzondere ontmoeting. Echt heel erg leuk! Al vond ik het bezoekje aan Niagara on the Lake; tsja wat zal ik ervan zeggen. De Falls zijn prachtig; maar daarom heen is echt een kermis gebouwd. 2 casino's en één grote straat aan kermisattracties, fastfoodketens etc. Verder is het er nog wel erg mooi met parken en plekjes om te zitten en te genieten van de natuur. Wat ik ook nog wel even heb gedaan.

Bijzonder maar ook; don't go there if you don't need to.. 'the Rainbow Bridge'. De brug die Canada met Amerika scheidt. De douane zit daar en veel touristen denken wel; ach nu ik ZO dichtbij ben; ik ga de grens even over en dan kan ik voet op de US grond zetten; maar wat ik van mensen hier uit het hotel ook begreep; ze zijn vreselijk streng en sommigen hebben soms -for no reason- 2 uur in quarantaine gezeten. En zit je eenmaal in de procedure; dan kom je er ook niet meer uit. Dus ik heb de gok maar liever niet genomen. Al was het wel leuk; als je eenmaal zo dichtbij bent.

In de bus terug zat ik naast een oude man; John. Retired already maar vol met verhalen; hij had een season pass en kwam hier meerdere malen per week; Holland - ohhh Nijmegen! De eerste Canadees die niet Amsterdam noemde. Ik vond het zo leuk! There's were all the intellegent students come from. Hij had hele verhalen over de immigratie en de oorlog. Erg leuk want daar heb ik m'n Profielwerkstuk destijds over gedaan. En een leuke afleiding op m'n weg terug. Dit is echt wat ik zo leuk vind aan de mensen hier; hun warmte en laagdrempeligheid; niet die individualisering maar altijd in voor een praatje. En nog leuk ook! :) Dit was een onverwachte; hele mooie dag weer! En nu.... op naar het Keane Concert in Molson Canadian centre!

Liefs Esther

To the Top of the World!

Wat gaan de dagen toch ongelooflijk snel! Op maandag heb ik overdag weer veel gezien in de stad Toronto zelf. Van de meest bizarre, tot mooie tot rustige plekken toe. Ik heb het Osgoode park opgezocht en daar een groot deel van de middag doorgebracht met mooie muziek en een kleurboek, ik heb een paar musea bezocht, Fort York (waar ooit de fundering van Toronto is gelegd) het CBC Broadcast Centre Museum (de Canadese BBC) en ik heb nog een klein gedeelte van het Eaton Centre meegepakt om een paar winkels te bekijken. Volgens mij mag je een week nemen om alle shops te bezoeken!

Rusten in Osgoode Park

Ik heb besloten om van alle dingen die ik heb bezocht deze dag, maar ook van vandaag, want vandaag heb ik een soort gelijks iets gedaan; dit samen te voegen in een volgend stukje; want ik heb veel leuke dingetjes weer die ik daarover wil schrijven; maar maandagavond en gisteren waren óók erg weer een verhaal apart, en anders wordt het zo'n lang stuk. Bovendien ga ik morgen wederom zoiets doen maar dan in de 'chique-de-la-chique' buurt aan Harbourfront; 'The Beaches'. Dat zal ik dan allemaal samen vertellen en laten zien! Heb nl. ook nog wat musea gezien.

En dan NU: 2 keer naar de Top of the World! Op maandag avond ging ik samen met Alexandra en Tzveta op weg naar de CN Tower; het hoogste gebouw in de wereld. 546 meter hoog. Hoewel; inmiddels is het achterhaalt want ik meen in Dubai dat ze een hoger gebouw hebben gebouwd.

Anyway; ik kan je vertellen; het is hoger dan de Euromast om daar op te staan! Maar zeker een gave ervaring. In minder dan 8 seconde ga je met een lift naar bijna 400 meter hoogte waar de glazen vloeren zijn, het Lookout point. Je ziet mensen echt de meest bizarre dingen doen op die glazen vloer. Van voorzichtig staan voor een foto 'kijk eens wat ik heb gedaan!' tot liggen en voor de dapperen onder ons stonden ze te springen op de platen. Al moet ik zeggen dat ik ook niet zo blij was met die laatste figuren. Want oeh; 400 m en je ziet de auto's zo onder je rijden en baseball game in het Rogers Centre. Scary op de glazen vloer van CN Tower op 400m hoogte
Echt heel indrukwekkend! Gelukkig was het buiten ook erg helder; en hebben we van alles kunnen zien. 'To the top of the World' noemden ze het. Dat gevoel had ik er dan niet helemaal bij; maar dat je vér kon kijken, dat is zeker waar. Indrukwekkend! Met Tzveta en Alexandra op de CN Tower

Op de terugweg kwamen we langs het CTV (Canadese TV Zender) gebouw, en we waren just in time zoals je op de foto kunt zien ;) Hihi deze speciaal voor Thom en Luuk!Ik hoorde dat jullie die andere auto al stoer vonden, wat vinden jullie van deze?

CTV Building

En toen werd het tijd om het begin te gaan; want de volgende dag werd het weer andere hoogtepunten opzoeken; in de achtbanen van 'Canada's Wonderland'. Ik geloof het grootste Amusement Park van heel Noord-Amerika. Het was in Vaughan, slechts 20 minuten afstand van Toronto. Tzveta had geloof ik de hele nacht niet geslapen; zo'n zin had ze erin. En spijbelde een dagje van de universiteit zodat ze kon gaan; net als ik een echte achtbanenfan dus ;) Het park zag er al vanaf de highway heel indrukwekkend uit. En dat wás het ook. Thema van het park is Snoopy en Woodstock; leuk! Natuurlijk kon daarmee wat foto's niet ontbreken.

hihi met Snoopy ;) Bijzonder waren de achtbanen; er waren er geloof ik wel 15, en niet gewoon 'simpele' maar allemaal iets bijzonders; van 'staan' in de achtbaan; tot liggend op je buik en dan met verschillende loopings, een vergelijkbare met de Goliath maar dan nét wat groter, langer, sneller?, 2 geweldige ouderwetse houten, een die achterwaarts ging, té veel om op te noemen! Maar voor een achtbanen freak zéker de moeite waard. Met de wachtrijen viel het over het algemeen gelukkig wel mee. In de middag was het alleen soms even druk maar langer dan 45 minuten hebben we niet hoeven wachten.

Een uitkomst was ook het hele 'waterpark' dat bij dit park zat; want ook deze dag ging de temperatuur óver de 30 graden en de zon brandde goed. Naast de bekende boomstammen, maar ook de rapids waren er ook complete zwembaden en nog veel meer attracties waarin je echt een extra paar kleding nodig had, of je gebruikte gewoon de 'body dryer' voor 5 dollar. Gelukkig hadden wij die extra kleding mee nadat we nogal doorweekt waren uit de boomstammen. Ook voor kinderen was er een heel park maar dit hebben wij helemaal niet gezien. En er waren vele shows. Wij hebben alleen maar de Kinetics show gezien half in het water, trampoline show in het water; echt heel erg indrukwekkend ook.

Wat ik haast wel bij alle attracties kan zeggen! Al vind ik wel; dat je het zeker mee moet maken hoor, ZO groot, zo massaal en geweldige attracties. Maar... één klein dingetje vind ik dan wat wij weer hebben; de charme van bijvoorbeeld de Efteling; dat kunnen ze niet evenaren... :)

Al met al ook weer een bijzondere ervaring!

En voor dit laatste van vandaag al/nog, ben ik te enthousiast om te wachten met delen; Shania's steen gevonden op de Canadian Walk of Fame die ze zelf heeft gelegd!

Shania's ster op de Walk Of Fame. Uiteraard staan wat meer foto's van deze dagen weer in het mapje bij Foto's en de rest komt wanneer ik ook m'n uitstapje naar de Beaches ga doen!
Liefs Esther

Zwemmen in de 'Webster Falls' - Hamilton

Hoewel het 2 dagen geleden even voelde dat Algonquin Park één van de hoogte punten was, besefte ik niet dat de dag erna het zó makkelijk zou overtreffen. Want wat ben ik nu, een dag erna. Nog onder de indruk van gisteren zeg. WAUW.

Esther, Tsveta en Alexandra in the woods
Samen met Tsveta en haar studiegenootje Alexandra, uit Madrid, zijn we Hamilton gereisd om vervolgens vanuit daar met de bus naar een klein dorpje 'Dundas' te gaan. Niets leek erop dat daar ergens in de bossen/bergens prachtige watervallen zouden zijn. Het begin zou liggen van de Niagara Falls, maar in tegenstelling tót de Niagara Falls, niet touristisch. We hadden van mensen uit ons Residence gehoord dat het echt zo de moeite waard was alleen het punt; omdat het niet touristisch is; geen routes erheen; you have to find it yourself down the trails and the woods! En dat was nou juist wat wij ook wel heel erg leuk vonden.

In plaats van de Highway naar boven te volgen, die ons ook 10 miles om zou leiden klommen we het bos en gebruikten we ons hiking lesje van de dag ervoor maar meteen. Dat Tsveta ook in Bulgarije wat gewend was, was wel duidelijk, haha. We waren haar steeds kwijt! Maar het was ECHT heel erg gaaf. Ik heb zo genoten. Onderweg kwamen we allerlei blueberries en raspberries tegen en ze waren echt zoet van smaak. Trouwens zelfs de Canadezen weten niet waarom ze 3 namen hebben voor 1 soort: blueberry, blackberry and blackcurrant. ;)
Na een lange tijd in de bossen (voor de oplettende kijker; ik deed het op gegeven moment op m'n slippers! want ik had zoveel blaren!) vonden we dan eindelijk nog 2 toeristen die ons wisten te vertellen waar het heen was naar de Falls, 'The Webster Falls'. En ja.. we hebben ze gevonden. En het was het zoeken ZOOOOO waard. Echt.

Daar aangekomen, waren er helaas wel wat meer mensen, maar slechts een handje vol. We hadden onze bikini mee, want dat advies hadden we gekregen en Tsveta twijfelde geen moment. Alexandra wilde niet; maar ik dacht; tsja we ZIJN er nu; dit is een once in a lifetime kans; bij de Niagara Falls KAN het niet eens. En Tsveta zei dat het water echt niet koud was al leek het misschien zo. Dus ik dacht ook; zorgen opzij; niemand kent me hier; GENIETEN! En I did. (Foto van mij in bikini plaats ik niet zo graag, maar vanwege de sféér wil ik er toch paar delen.) Zoals meerderen die met mij op vakantie zijn geweest weten; ik ben niet zo dol op visjes en allerlei glibberige dingen in het water -understatement- maar voor nu voelde ik ze niet. We hebben zo gelachen en genóten. Het water voelde haast zo warm als onder de douche. Het moet haast wel de adrenaline zijn geweest. Wat was het heerlijk zeg. Alsof je de hele wereld aan kon. We hebben er gestaan, gezeten, gelachen en gegild. Voor tien. Heeeeerlijk hoe die water stromen op je rug kletteren. Niets kun je horen en je ziet haast niets. Maar het geeft zoveel energie! Om nooooit meer te vergeten.

Naderhand zijn we vlakbij in de zon gaan liggen om op te drogen. Het weer raakte gisteren weer dichtbij de 30 graden. Toen werd het tijd voor de trip terug, die gelukkig makkelijker ging omdat we inmiddels de weg wisten. 's Avonds rond half 10 waren we weer veilig in Downtown Toronto. Wat een dag... Als ik eerlijk ben: My best day so far.

Vandaag een rust dagje. Vanavond ga ik met Tsveta en Alexandra de CN Tower op. Vanmiddag wil ik naar Sony Centre of the Performing Arts gaan. En morgen even iets totaaal anders; samen met Tsveta ga ik naar 'Canada's Wonderland'. Het allergrootste rollercoaster pretpark in heel Noord-Amerika. Het schijnt echt breath-taking te zijn. Yeey!

liefs, Esther

Algonquin National Park; Wauw!

Algonquin Provincial Park gisteren. Wauw. Wat was dat prachtig zeg. Ik heb er echt zó van genoten. Het was de busreis erheen zeker dubbel en dwars waard.

Fijn was dat Tsveta uit Spanje er ook heen van m'n hotel dus we er samen heen gingen (ze studeert hier nu, ook psychologie trouwens!) 3,5 uur rijden dus daarom al vroeg op pad. Maar eigenlijk ging het heel snel. Voor de Shania fans onder ons.. we kwamen door Muskoka, daar waar Shania een cottage heeft, ik heb toch stiekem eventjes extra opgelet ;) En natuurlijk door Huntsville. Daar waar Shania haar carriere jaaaren geleden allemaal begon at Deerhurst Resort. En het leuke was. Op de terugweg gingen we hier stoppen voor dinner! Stiekem genoot ik wel een beetje. Niemand uit de bus wist dit natuurlijk.

Maar ik dwaal af; Algonquin Provincial Park! Het grootste Natuurpark van Canada zo ongeveer. Voor je orientatie gevoel; het is zo groot als 1/3 van Belgie. Onmogelijk voor ons dus om er in 1 dag een beetje het idee te hebben dat je al maar een déél ervan gezien te hebben. Maar we gave it a try! We hebben toch echt wel een hele mooie tijd gehad. Het bestaat uit veeeele meren en ontzettend veel wandeltracks. Het is niet toegestaan om er te wonen, wel kun je kamperen. Dieren worden er uiteraard beschermd. Het is er in 1 woord echt práchtig. Zoveel natuur en het is gewoon niet te beschrijven; je rijd gewoon rustig nog 20 minuten en dan zit je pas weer bij een volgend 'punt', waar wij alweer in een volgende 'stad' zijn in Nederland? Hier zit je dan nog gewoon in hetzelfde park! haha. We hebben als eerst gekanoed op 'Canoe Lake'. Echt geweldig leuk om te doen, zooooo peaceful en mooi. Ondanks dat de wolken nogal dreigend waren.. je leert al gauw hier in Canada dat dit niet zegt en zoals je op de foto's ook zult zien; het lijkt koud maar de temperatuur was rond 27 graden! Zo leuk ook; het meer was zo groot maar je kon mensen aan de andere kant horen praten. Tegelijkertijd rust all over. Echt van genoten. En alles is ZO groen.Samen met Tsveta veeeel gepraat over al haar reizen. Ze komt van oorsprong uit Bulgarije maar woont al 14 jaar op Mallorca met haar familie. Maar heeft ook al in Finland, Londen en Vancouver gestudeerd. jaloers hoor!

Samen met Tsveta in de canoe midden op Canoe Lake! Na een break gingen we naar de Hiking Tracks waar we een wandelroute door de woods hebben gedaan om uiteindelijk op een Lookout Point te komen en ook daar hebben genoten van het uitzicht. Helaas werd steeds geadviseerd je camera in de bus te laten dus ik heb ook niet zoveel foto's.
De routes waren soms ook erg up and down! Maar toch een paar om een impressie te geven! Het was gewoon ZO adembenemend en met name de rust. Ik zou daar echt wel willen wonen... Helaas geen beren gezien, wel ontzettend veel chipmunks trouwens! Trees, so mooi groen! Met Tsveta samen Down the tracks

Justin onze gids van ISX.Ca
Op de terugweg in Huntsville gestopt en ook even in Barrie. Daar wat gegeten en 's avonds heel laat weer terug in de stad Toronto, wat een verschil is dat dan als je uit de natuur komt. Vandaag ga ik met Tsveta en haar studiegenootje en Alice (Als ze al wakker is van het uitgaan!) naar Hamilton toe, om daar de watervallen in real life te ervaren, schijnt dat je daar zelfs in kunt! Ben benieuwd!
Liefs, Esther

Meer dan Downtown Toronto - 22 & 23 Juli.

Gisteren ben ik door Toronto gewandeld op weg naar Kensington Market, een bekende plek in Toronto waar allemaal kraampjes buiten staan en mensen hun winkel als het ware 'buiten' hebben. Daarnaast ook hele leuke winkeltjes en een heel grappig sfeertje. Het is inmiddels uitgegroeid tot een soort district. Ik raakte helemaal verliefd op het winkeltje van Blue Mountain waar ze zoveel mooie spulletjes 'om cadeau inspiratie op te doen' en wel 100'den prachtige kaarten verkochten. Ik moest me inhouden dit niet te doen daar ik nog een hele vakantie voor de boeg heb. Maar wie weet dat ik aan het einde ervan zeker nog terug ga. Echt heel erg geweldig.

Popart in Blue Mountain

Overigens voor Phileau; ze hebben helemaal een Barbapapa hoek; het is dat het ZO spul zo groot is dat ik dan een extra stoel in het vliegtuig moet reserveren maar anders..! haha. Maar ook een kaas winkel met 'Cheese from all over the world' En natuurlijk ook hier de beroemde Nederlandse Gouda en Edammer. De verkoper was helemaal blij met een Nederlander die even kwam keuren, al moet ik bekennen dat ik hem niet helemaal 'zoals onze' vond proeven, maar leuk is het natuurlijk wel.

Cheese Shop

Dit kan hier allemaal ;)

Chinatown, ja gewoon altijd leuk om te zien. Opvallend vond ik het hier hoeveel Nederlandse gezinnen ik tegen kwam. Ouders met kinderen van rond een jaar of 12. Wel leuk om de taal weer even te horen. Verder vooral al dat kitch, het ziet er leuk uit maar toch allemaal niet zo mijn ding en even vergeet je dan in Canada te zijn. Daarvoor was ik bij het Art Gallery of Ontario Museum geweest. Een impressive museum met ontzettend veel kunst. Ik twijfelde even maar de rust en toch wel de enorme kunst daar binnen trok me wel aan. Ik heb niet de tijd genomen om het hele museum door te gaan maar het was wel erg indrukwekkend. Veel mooie werken. Naderhand in de shop ook weer veel mooie boeken; dat soort dingen zijn niet goed voor mij!

G20 Comments in Kensington Market District.

Vervolgens ben ik via Queenpark terug gegaan waar de lucht heel erg donker werd. In het Queen Park staat het Queen Park Legislative Building, ook erg mooi. Ik heb daar even bij een Second Cup 'geschuild' en heel gezellig zitten praten met een jonge waitress. Havin' a break @ Second Cup. Nog beter dan Starbucks, vind ik! Ze vertelde hoe dapper ze ons Europeanen toch vond om zo vaak alleen op reis te gaan. Samen thee gedronken. Ik op mn beurt verbaas me hoe makkelijk mensen hier 'bij je aan schuiven'. Bijna nooit zit je alleen of verlegen om iets, anderzijds is het zo, als je het niet op prijs zou stellen laten ze je zeker ook wel met rust hoor! Maar ze zijn zo vriendelijk en geinteresseerd. Ook heb ik nog wat tijd door gebracht in de Toronto Public Library. Impressive. En ook erg fijn om de rust op te zoeken. Leuk vooral ook om te zien wat ze hier voor een boeken hebben. En dan weer te vergelijken wat wij daarentegen maar weinig hebben. Alles is bij ons zo klein en beperkt met het enorme aanbod van hier. Legislative Building waar de Regering van Ontario op dit moment zit.
's Avonds was er vanuit m'n hotel met een groep studenten maar ook andere reizigers een Pub Crawl. Het idee 'kroegentocht' zoals we dat in Nederland kennen (zuipen is dan toch de kern he?) sprak me niet zo aan, maar ik begreep al van een ander meisje dat het hier vooral heel gezellig was en iemand van de Front Desk zei ook dat je ten alle tijde terug kon gaan, dus ik besloot wel mee te gaan. En het was ook heel erg leuk! Heb het erg leuk gehad met de groep en de meest leuke verhalen evenals mensen vanuit de hele wereld ontmoet. Bijzonder ook wat mensen hier brengt. Zo zijn er vrij veel die hier al langer zijn en hier zijn om te werken of te studeren. Samen met Sandy uit Australie erg fijn gehad en uiteindelijk 's nachts ook wat eerder terug gegaan omdat ze een sollicitatie had voor deze ochtend. Ze is basisschool lerares maar het is hier zelfs zó bizar geregeld dat de scholen je vragen bij te leggen als je wilt komen werken, puur omdat ze geen geld krijgen vanuit de overheid en er een tekort is aan leraren. Er zijn dus genoeg leraren maar die geen plek vinden om te werken en dus 'thuis' zitten. Schrijnend probleem wel.
Met Sandy uit Australia inO'Grady's
Verder ook erg gelachen met nog een Aussie en een jongen uit Mexico die me toch echt probeerden over te halen Tequilla's te proberen, maar gelukkig maar niet gedaan; gezien mijn 'ampere' ervaring met alcohol en m'n medicatie zou ik dan denk ik nu dit mailtje nog niet aan het typen zijn, haha. Daarnaast nog een Ier, een paar Duitse mensen, en wat mensen uit Canada of Toronto zelf die er bij waren.
Yvonne en Koen waren er ook weer bij, heel erg leuke ervaringen gehoord uit Hamilton waar zij die dag waren; ik denk er echt over om daar zondag ook heen te gaan. Ze hebben zelfs onder een waterval gestaan. Klinkt goed! Al met al een hele leuke avond gisteren, ook met de mensen van het hostel zelf.

Deel v/d groep

23 Juli 2010

Vandaag ben ik met Jasmine op pad geweest naar St. Lawrence Market en naar Distillery District. Vervolgens zijn we nog naar Allan Gardens geweest. Jasmine heb ik via Laura leren kennen. Laura heeft even in Toronto gestudeerd en toen ze hoorde dat ik naar Toronto zo u gaan me met haar in contact gebracht. Spannend maar het was heel erg leuk vandaag. Jasmine woont in Toronto. En daarom extra leuk; ze wist me veel te vertellen en wat meer de plekken te laten zien die touristen al snel over het hoofd zien.

Building van 'The Toronto Sun' - DE Krant van Toronto

Eerst zijn we naar St Lawrence Market geweest, een grote indoor markt met voornamelijk groentes, vlees en eten. En véél is écht veel. Heel erg veel producten die ik niet kende, maar zo vertelde Jasmine, ook voor haar altijd nog weer nieuw waren. Vooral verkochten ze hier ook velen soorten kaas. En verbazingwekkend ook velen soorten Nederlandse kaas. Van Frico tot Old Amsterdam tot Edam. Alleen wat duur en in bijzondere vormen. Voor de Nederlanders in Canada wel een beetje de plek om het te halen. Ook vele soorten verse pasta's verkochten ze hier, kraampjes met alleen maar olijven in wel 20 soorten en maten. Erg leuk om te zien. Of course ook Maple Leaf gevormde pasta. Verder zijn ze hier absoluut niet patriotistisch aangelegd volgens Jasmine, in tegenstelling tot de US.

Maple Leaf Pasta!

Sweets!

In St. Lawrence wist Jasmine ook een famous lunch room met verse Italian bread met 'eggplant'. Ja.. klinkt heel bijzonder, maar het was érg lekker. Het vegetarische aanbod hier is echt heeel erg breed. Ongelooflijk. Na samen gelunched te hebben klaarde het buiten op en voelde het inderdaad als boven de 30 graden aan. Erg klam maar fijn dat het droog was. Hoewel 'regen voorspelt' hier haast niets voorstelt. We gingen daarna op weg naar Distillery District. Dat is een onderdeel van 'The Old Town' van Toronto.

Distillery District. Het is wel erg bijzonder, het zijn een soort fabrieksgebouwen en hele oude huizen en nu zitten er mooie winkeltjes in, en sommige wat huizen. Mooi om te zien, vooral ook wel in contrast met de stad. En dan heb ik 'Entertainment District' nog niet eens écht bezocht. We bezochten wat Galleries en genoten van het weer. Heel bijzonder was de Cubic Gallery. See it for yourself op de foto! Gemaakt van Rubic Kubus.
'Art' dichtbij Distillery District.
Vervolgens zijn we naar de Allan Gardens geweest; daar is groot deel van de film 'Chloe' opgenomen en is een centraal punt in de film. Ik heb deze film zelf niet gezien maar dit wist Jasmine me te vertellen. Nu toch wel nieuwsgierig geworden! Het was erg leuk met Jasmine, erg leuk om zo veel over de stad te horen en ook over haar ervaringen, ze heeft zelf een tijdje in Nederland gestudeerd en ook veel van Europa gezien.
Allan Gardens. Bekend uit de film 'Chloe'. Deze is hier opgenomen in Toronto. Met Jasmine! Yep beetje moe haha!*
Nou wordt het tijd om af te sluiten; douchen en dan m'n bed weer in. ik kom net terug van de AMC bioscoop met Alice en Tessa een ander Nederlands meisje (eindelijk weer even Nederlands praten, hihi) we hebben de film 'Cyrus' gezien; de AMC cinema op Dundan Square waar al vanaf 's morgens in de hele vroegte tot midden in de nacht ieder uur wel films draaien. Geweldig dus voor als je even niets te doen hebt. En aangezien het weer nu even wat minder is en we beide wat moe; een prima optie. En dan morgen op weg naar Algonquin Park! Wat gaat de tijd snel; en wat is elke dag op zich zelf een ervaring rijker. Ik geniet met volle teugen.
Liefs, Esther

ps; voor een uitgebreide fotoimpressie van deze 2 dagen bekijk weer het fotoalbum van deze 2 dagen hiernaast bij 'foto's!'